# โศกนาฏกรรมรัก (ของหมอ-พยาบาล) ณ โรงบาลบ้านนอก # ตอนที่ 9 #
เท้าความเดิมตอนที่แล้ว ... หลังจากที่กำลังตกลงว่าจ้าง
...
พูดเล่นน่ะ ... เธอตอบกลับมา ... ตามด้วยเสียง ... โอ้ย!!!
ความเงิบแบบจังๆประดังเข้าม
หา?!?!?! ... ผมอุทานออกมา
เธอจะบ้าเหรอ อะไรจะเร็วขนาดนั้น ขอเวลาหน่อยสิ ... นะนะนะ ... เธอตอบกลับมาแต่ยังกอดหมอนป
อ่อ เล่นตัวนะมึง ... เดี๋ยวขุดหัวแม่ตีนเลย ... ผมคิดในใจ ...
และตอบไปว่า ... ฮ่าๆๆๆ พูดเล่นเหมือนกัน ... เกือบไปแล้ว
พูดแก้เขินไปงั้นแหละ แล้วก็ลงมือจัดการเล็บต่อ
ในใจก็นึก ... แม่ง โคตรตลก นั่งขุดเล็บขบไปจีบไป ... คงเป็นคู่เดียวบนโลกนี้ที่จ
อ่ะ เสร็จแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้สั่งยาให้ อย่าลืมเตือนด้วยล่ะ ... ผมบอกไปและโล่งอกที่หลุดจาก
ขอบคุณมากนะ ... เธอพูดเสร็จแล้วก็โยนหมอนไป
อยากดูหนังมั้ย? พอดีโหลดมาเก็บไว้หลายเรื่อ
อืมม์ ... มีเรื่องไรบ้างอ่ะ ... เธอถาม
แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา ... เป็นเพลงอะไรไม่รู้จำไม่ได้
ฮัลโหล .... อ๋อ ... อืมๆ ... แล้วไงนะ? ... โอเคๆ ... ได้เลย ... ไปเดี๋ยวนี้แหละ ... เธอพูดกับโทรศัพท์
หา!?!?!?! เดี๋ยวดิ จะไปไหน? ไปเลยเหรอ?... แต่ก็ได้แค่คิดในใจ
เราขอไปก่อนนะ พอดี M โทรมาให้ไปซื้อของเป็นเพื่อ
ผมตอบไปว่า ... อือ ... ไปเถอะ
แต่ในใจอยากบอกว่า ช่างแม่งเหอะ โตเป็นควายไปซื้อของคนเดียว
ไว้วันหลังค่อยไปเที่ยวกันอ
อืม เดี๋ยวเดินไปส่งนะ ... ผมบอกไป แบบว่าขอต่อเวลาอีกนิด
อื้อ ... เธอตอบมาแล้วก็เดินลงบันไดไ
พอถึงหน้าบ้าน เธอก็บอกว่า ... แค่นี้แหละ ส่งแค่นี้พอ ...
ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปส่งที่แฟลตก็ได้นะ ... ผมบอก
เธอก็ตอบมาว่า ... เธอก็รู้นี่ว่า M ไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่
ช่างแม่งดิ!!! ผมคิดในใจ แต่ก็ตอบไปว่า ... อ่อ ถ้างั้นก็ ... เดินดีๆนะ เสร็จแล้วโทรหาด้วยนะ หรือหยอดมาก็ได้ เดี๋ยวโทรกลับ
เธอตอบโอเคแล้วก็เดินออกประ
แต่ไม่รู้คิดอะไร ... ผมคว้ามือเธอไว้
เธอก็หันกลับมาพูดว่า ... มีไรเหรอ?
เปล่า ... แหะๆ ... เดินดีๆนะ ... บ๊ายบาย ... ผมพูดแก้ตัวไป
อืม ... ตอบเสร็จ เธอก็เดินไป แล้วก็ปิดประตู
จังหวะที่ประตูปิด ... แหม่ ... เหมือนมันเคว้งคว้างแปลกๆ ...
แล้วเธอก็เปิดประตูมาและบอก
ประตูปิดรอบนี้ ... ทำไมฟีลลิ่งมันไม่เหมือนรอบ
แล้วก็ขึ้นไปห้องนอน เก็บเสื้อผ้าที่เพ่นพ่าน เก็บจานที่วางไว้ตามพื้นตาม
ผ่านไป 1 ชั่วโมง ก็ยังไม่มีวี่แวว ... เอ๊ะ ไปซื้อของที่ไหนกันหว่า?
ผ่านไป 2 ชั่วโมง ... ก็ยังไม่มีใครโทรมา
ผ่านไป 3 ชั่วโมง ... เอ๊ะ โทรศัพท์เราเป็นไรรึเปล่า? ลองโทรออกหาเพื่อนดู ... ก็ดีนี่หว่า?
ผ่านไป 4 ชั่วโมง ... หลับดีกว่า ... แต่ก็นอนไม่หลับ ... หันไปดูนาฬิกาเกือบห้าทุ่มแ
ผ่านไป 5 ชั่วโมง ... ผ่านไป 6 ชั่วโมง .............. ผ่านไปเรื่อย จนถึง 6 โมงเช้า
นอนไม่หลับ ... แล้วก็เริ่มหิวแล้ว ... ก็เลยล้างหน้านิดหน่อย เดินลงไปข้างล่างและก็ขับรถ
พอถึงร้านไก่ทอด ก็นึกออกว่าเธออยู่เวรดึกนี
... ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดดด ...
แล้วก็มีคนรับ ... ฮัลโหล ...
ผมก็ถามไป ... เอาไก่ทอดมั้ย พอดีออกมาหาอะไรกิน หรืออยากกินอะไรมั้ย?
นี่ M ... ผิดคนแล้ว ... ปลายสายตอบมา
อ้าว! แล้วนังโหดอ่ะ ... ผมถามต่อ
ไม่รู้ ... ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
เวรกรรม โทรติดยัย M ได้ไงวะ ... สงสัยถูกแกล้งแหงๆ
ก็เลยขับรถไปที่ห้องฉุกเฉิน
อ้าว ... หมอโหด ตื่นเร็วจัง ... นังโหดเปิดประตูออกมาพอดี
อือ พอดีหิวน่ะ รอโทรศัพท์ทั้งคืน ... จะเอาไก่ทอดหรืออะไรมั้ย ... ผมถาม
งั้นเอาไก่ทอดก็ได้ เอาสะโพกติดตูดชิ้นนึง หนังไก่ 10 บาทด้วย ข้าวเหนียว 5 บาท ... เดี๋ยวไปเอาตังค์แปปนึง ... เธอตอบมา เหมือนไม่ได้ยินคำว่า รอโทรศัพท์ทั้งคืน ... หมัดวืดแฮะ
ไม่พรือ ... เอาไรอีกมั้ย ... ผมถามต่อ
แค่นั้นแหละ ... เธอตอบ
อือ รอแปปนะ ... ผมตอบ แล้วก็ออกรถมอไซค์เพื่อไปซื
... 10 นาทีต่อมา ...
KFC มาส่งแล้ว ! ผมตะโกนหน้าห้องฉุกเฉิน
ได้ยินเสียงเธอบอกคู่เวรว่า
ขอบคุณมากนะ ... ไม่ได้กินข้าวเช้าๆแบบนี้เป
กินเถอะ เดี๋ยวเย็นหมด ... ถ้าวันหลังอยากกินก็บอก ซื้อให้ทุกวันก็ได้ ... ผมบอกเธอ และก็ถามต่อว่า ... โทรศัพท์เป็นไรเหรอ ไม่เห็นโทรมาเลย รอทั้งคืนเลยนะ
อ๋อ ... เรื่องมันยาว ... เอาเป็นว่า M มันไม่อยากให้คุยก็เลยยึดโท
อืมม์ ก็ดีแล้ว คิดว่าเป็นไรไป ... ผมตอบไป
รอทั้งคืนเลยเหรอ? ดูง่วงๆนะ ... เธอถาม
เปล่า พอเธอไปแปปนึงก็หลับแล้ว ... ผมตอบ
ก็ดีแล้วแหละ ไม่งั้นได้รอทั้งคืนแน่ๆ ... เธอตอบมา
แล้วก็นั่งกินไก่กันจนเสร็จ
เธอก็บอกว่า ... เอาหูมานี่สิ จะบอกอะไรให้
หูผึ่งเลยทีนี้ ... อาการง่วงหายเป็นปลิดทิ้ง
แล้วก็ยื่นหูไป ... แถมหลับตาอีก ... หลับตาทำไมก็ไม่รู้
....
...
..
.
เค้ารักตัวเองนะ ... เธอต้องพูดแบบนี้แน่ๆ ... มโนไปเองล่วงหน้า
แต่ ... เอาไว้ตอนหน้าดีกว่า ... เก็บไว้ให้เดา ...