แอบก็อบมาอ่านเอง จะได้อ่านง่ายๆ

02 โศกนาฏกรรมรัก


# โศกนาฏกรรมรัก (ของหมอ-พยาบาล) ณ โรงบาลบ้านนอก # ตอนที่ 2 #

โดย ดร.นพ.โหด อเล็กชาดเมร่อ กำหนัดจิมิ๊
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเกรียนศาสตร์ 1 ใน 4 ของโลก (ตายห่าไปแล้ว 1)
--------------------------------------------------

หลังจากที่ได้เจอกันครั้งแรกกับพยาบาลโหด
บอกตามตรงก็ยังไม่ได้ถึงกับจะสปาร์คกัน ณ ตอนนั้น

ส่วนนึงก็เพราะผมเองก็มีแฟนเป็นหมออยู่แล้วอีกที่หนึ่ง
แต่กับแฟนคนนั้น ก็ไม่ได้มีชีวิตที่ราบลื่นซักเท่าไหร่หรอกนะ ก็มีปัญหาระหองระแหงอยู่บ่อยครั้ง

ระยะทางเป็นอุปสรรคจริงๆพับผ่าเหอะ ... การจะบริหารให้ความรักดำเนินต่อไปมันช่างยาก
เพราะเป็นหมอจบใหม่ทั้งคู่

ทางด้านผมก็ติดเวรอยู่ เกือบ 20 เวรต่อเดือน มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์อยู่ประมาณ 3-4 ครั้งต่อเดือน

ทางด้านแฟนคนนั้น มีเวรที่รพ.อยู่ราวๆ 10 เวรต่อเดือน แต่ก็ไปรับจ๊อบจนไม่มีวันหยุดเลย เพราะภาระด้านการเงินของที่บ้านมันหล่นกบาลเค้าคนเดียว … อาจจะมีบ้างเดือนละ 1-2 วันที่ไม่รับจ๊อบทั้งวัน หรือมีบ้าง 3-4 เดือนที่จะมีวันที่ไม่รับจ๊อบเลยซักวัน ... หนักกว่าผมเยอะ แต่คนละแนว

ผมอยู่รพช. อยู่แบบกรรมกรแบกหามสายบู๊ …

ส่วนเค้าอยู่รพ.แถวภาคกลางไม่ค่อยบู๊ และไปรับจ๊อบเอกชนและคลินิกความงาม ... ไม่หนักแต่เยอะ

ปัจจัยหนึ่งที่สำคัญมากสำหรับการเป็นแฟนกันคือเรื่องเวลา

เมื่อดูเวลาของเราสองคน ทำให้เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะใช้เวลาด้วยกัน ไม่ต้องเจอหน้าหรอก เอาแค่โทรหากันวันละครั้ง หรือคุยกันซักสิบนาทียังยากเลย

... นานๆทีก็จะได้เจอกันบ้าง เธอบินมารอบเช้า แล้วกลับรอบเย็น

ปัญหาเรื่องต่อมาเป็นปัญหาแบบกากๆ แต่ละเลยไม่ได้นะคุณผู้ชาย
คือ ... ผมแม่งไม่มีรถยนต์ครับ มีแต่บิ๊กไบค์ (แฟนท่อม) ราคาถูกๆ
แฟนคนนั้นเค้ามาด้านสายเสริมสวย ไม่ทนแดด ไม่ทนฝนเหมือนผม
เวลาเจอกัน แม่ง นั่งรถ 2 แถวครับ ... 555 ผมชอบ แต่เธอไม่ ... ส่วนมอไซค์ลืมไปได้เลยหน้าแห้ง ผมยุ่งบ้าง ฯลฯ

... ฉะนั้นอย่าละเลยนะจ้ะ

ปัญหาต่อมาคือเรื่องที่ต่อเนื่องมาจากปัญหาแรก
ก็คือเรื่องเริ่มจิตตก เริ่มระแวงกัน เริ่มไม่ไว้ใจกันและกัน
ก็เพราะต้นเหตุคือการไม่มีเวลาให้

ด้านหนึ่งก็เป็นหมอสาวสวยวัยเจริญพันธุ์มีเงิน มีรถ มีหน้ามีตา ฯลฯ

ด้านหนึ่งก็เป็นหนุ่มหล่อ หุ่นสมาร์ทหน้าตาดี มีอารมณ์(นกเขา)ขัน

ต่างฝ่ายต่างเป็นที่ต้องการเพื่อเอาไปเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ของคนที่พบเห็น ... เฮ่อ

... และสุดท้ายเหตุการณ์ที่ทำให้แยกทางกันมันก็เกิดขึ้นมา
ตอนนั้นเธอมีปัญหาด้านครอบครัว ด้านงาน และอีกหลายๆด้านมารุมเร้า ก็เลยมาปรึกษากับผมตอนดึกๆ
แต่ดันเป็นเวลาที่ผมติดคนไข้ด่วนพอดี ... รายละเอียดเหตุการณ์ลองไปอ่านใน ภาคชีวิตบัดซบดู

หลังจากนั้น ราวๆ 1 เดือน ก็อยู่แบบไม่มีแฟน ขึ้นป้ายว่าโสดไว้ให้เห็นชัดๆ 555

นับเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก เพราะตั้งแต่ขนขึ้น ช่วงนี้เป็นช่วงที่ยาวนานมากที่สุดที่ไม่มีแฟน ... พวกโสด ขายไม่ออก ไม่เข้าใจหรอก

เหตุการณ์เหมือนมีชายหญิงคู่หนึ่ง ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน ติดอยู่บนเกาะร้าง หน้าตาก็ธรรมดาบ้านๆทั้งคู่

แต่พอนานๆไปหน้าตาธรรมดานั้น ก็เริ่มดูดีมากขึ้นทุกวัน ทุกวัน 555

เริ่มมาสนใจเหล่าคนใกล้ตัวที่หน้าตาบ้านๆ ... ช่วงนี้เหมือนจะสวยมากขึ้นซะงั้น ... เอ๊ะผมคิดไปเอง หรือ เค้าอัพเกรดตัวเองกันนะ

เป้าหมายกลุ่มแรกของผมก็เป็นกลุ่มพยาบาล เพราะทำงานด้วยกันตลอด รู้จักนิสัย เห็นหน้าเห็นตา
และเป็นกลุ่มที่หน้าตาค่อนข้างโอเคหน่อย (หลังจากผมเป็นโสดอ่ะนะ)

เริ่มคัดตัวท๊อป ที่ยังโสด หน้าตาผ่าน นิสัยผ่าน หลายๆพารามิเตอร์ผ่าน

ส่วนมากผ่านไม่หมดหรอก ... นมเล็กบ้าง แต่งหน้าจัดบ้าง ไม่ดูแลตัวเองบ้าง อ้อร้อเกินไปบ้าง พูดจาหมาไม่แดกบ้าง ฯลฯ ตกตัวชี้วัดกันเยอะ

สุดท้ายเหลือตัวท๊อปอยู่ประมาณ 3-4คน ... อ่อ ไม่ใช่เฉพาะโรงบาลนี้เท่านั้นนะ ... ลามไปถึงอีกซีกของจังหวัดเลยทีเดียว 555

.... จริงยังมีอีกหลายๆกลุ่มนะ เดี๋ยวค่อยมาต่อ ... รับรองโรแมนติค!!! 555 สไตล์ผมนะ

ไว้เย็นๆดึกๆ ค่อยมาต่อ ... หล่อเลือกได้ก็เงี้ย โปรดทำใจ!!!

ปล.พยาบาลโหดตกรอบคัดเลือก เพราะเตี้ยเกิน!!!