เท้าความเดิมตอนที่แล้ว ... เธอบอกว่าหลังจากลงเวรบ่ายต
ความคิดแว๊บขึ้นมาในหัว ... ที่นั่นน่ะเอง ... ที่ที่มีวันพีซอยู่
...
เซตล็อคโพสเรียบร้อย มุ่งหน้าสู่วันพีซ
...
แอบไปจอดรถข้างๆโรงบาล ใกล้ๆฝ่ายเวชฯ ทำท่าเหมือนกับว่าจะไปทำธุร
เดินเฉี่ยวไปเฉี่ยวมา
มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งอยู่ใน
...
ทำไงดี?
...
จะอ้างแบบไหนดีเพื่อให้ได้ว
...
เอาไปแจกเด็กนักเรียน? ...... สองทุ่มเนี่ยนะ
เอาใช้เอง? ....... ยิ่งเป็นข่าวลืออยู่ด้วยซวย
เอาไปทำไรดี .....
....
…
..
เอาไปสอนไง! เพื่อการศึกษา ... เอาไปเตรียมบทเรียนก่อน ... อืมม์
เหมาะมากๆ
เอาล่ะ ข้ออ้างพร้อม น้องชายพร้อม ... เดินไปหาเจ้าหน้าที่คนนั้น
...
เอ่อ ... พี่ครับ ผมจะมาขอถุงยางไปเตรียมสอนน
...ขอซัก 4-5 อันนะครับ เผื่อไว้ ... ผมพูดต่อ
ได้เลยหมอ ... เดี๋ยวพี่หยิบให้ ... พี่จนท.คนนั้นตอบแล้วก็เดิน
...เยส! วันพีซ! กำลังจะมาแล้ว ... สู่จักรวาลอันเวิ้งว้าง!
…
..
.
ทำไมไม่มา? ผมนั่งรออยู่ราวๆ 5 นาที
…
แล้วก็เดินเข้าไปถามพี่จนท.
หาเจอยังครับ .... มีรึเปล่า? ผมถาม
แปปนึงนะหมอ ... สงสัยอนามัยเค้าเบิกไปหมดแล
...
..
.
หมูตัวนี้ ... มันอึดชิบหาย ...
…
สงสัยต้องกินดิบๆ! วิญญาณสัตว์กินเนื้อเข้าสิง
...
แล้วก็เดิน ค. ตก (อ่านว่า เดินคอตก) กลับไปที่รถแล้วก็กลับบ้าน
...
ไปเล่นเกมส์รอพลางๆละกัน
...
และแล้วก็เวลาเที่ยงคืนครึ่
รีบกระโดจาก X-box 360 ทันที ...
ฮัลโหล ... ตัวเองเหรอ ... อยู่ไหนแล้ว … เดี๋ยวไปเปิดประตูให้นะ … ผมรีบพูดทันที
... โหล ... หมอเหรอ ... พอดีเรามีรีเฟอร์นะ ... คงไม่ได้ไปแล้วล่ะ ... แค่นี้นะ คนไข้ใส่ทิวบ์ ... เธอตอบ
...ตู๊ดตู๊ดตู๊ดตู๊ด
…
..
.
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กะว่ากินดิบๆยังไม่ได้เลยเห
…
..
.
วันต่อมา ...
และ หลายวันผ่านไป
กิจวัตรต่างๆก็ดำเนินไปปกติ
จนกระทั่งวันหนึ่ง
...
เธอ ... พรุ่งนี้เราจะกลับบ้านอ่ะ ... พอดีแม่ให้ไปเอาของ ... นังโหดพูดขึ้นระหว่างกินข้า
ได้สิ ... จะให้ไปด้วยป่าว? ... ผมถาม
ไปด้วยได้มั้ย ... แม่บอกว่าอยากเจอด้วย ... เธอตอบ
อื้อ ... บ้านแม่อยู่แถวไหน? ผมถาม
ก็ห่างจากโรงบาลไป 30 กิโลได้ ...เธอตอบ
เอาสิ จะไปตอนไหนก็บอกนะ พรุ่งนี้วันหยุด ไม่ได้อยู่เวรด้วย ... ผมบอก
...
วันต่อมา
... ถามก่อน ... คุณเคยไปบ้านแฟนมั้ย? โดยเฉพาะไม่เคยเจอกันมาก่อน
สิ่งแรกที่กลัวคือกลัวพ่อแม
สิ่งที่กลัวต่อมาคือ กลัวเค้าจะไม่ชอบ หรือ จะไปทำอะไรแปลกๆเข้า ... อันนี้แหละที่กลัวจริงๆ เพราะปกติแล้วผมเป็นคนที่ไม
...
เช้าวันเสาร์ ... เวลาประมาณ 10 โมง ... ก็ออกเดินทางกันเพื่อไปบ้าน
ระหว่างทางถามนังโหดตลอดว่า
ถามซะจนนังโหดน่าจะเริ่มรำค
... จนเดินทางมาถึงบ้านแม่นังโห
จอดข้างหน้านี้นะ ตรงที่ต้นไม้ใหญ่ๆนั่นน่ะ ... เธอบัญชา
อื้อ ... หลังนั้นเหรอ ... ผมถาม
อือ ... เธอตอบ
ทำไมรถเยอะจัง มีงานเหรอ? ... ผมถาม
ก็ป่าว สงสัยญาติๆมาบ้านมั้ง ... เธอตอบ
... แล้วก็จอดรถ ... เดินลงไป ... พยายามปั้นหน้าสุดๆว่าเป็นค
แล้วเธอก็พาเดินไปหาแม่เธอ ...
ระหว่างทางเธอก็เจอคนรู้จัก
...
สิ่งที่น่ากลัวแต่ไม่ได้คาด
...
..
.
แต่ละคนคือคนที่ผมเคยตรวจแถ
ความทรงจำหวนไปถึงห้องตรวจ ...
ป้าคนนั้นเป็นเบาหวาน ไม่คุมให้ดี โดนจัดชุดใหญ่
ลุงคนนั้นเป็นตับแข็งยังกิน
น้าคนนั้นเมาขับรถจนเกิดอุบ
ยายคนนั้น มีโรคเรื้อรัง กินยาบ้างไม่กินยาบ้าง โดนสอนไปยาวๆแถมนัดถี่ๆ
พี่สาวคนนั้น มาคุยโทรศัพท์ในห้องตรวจ ก็ถูกตะเพิดให้ไปเข้าคิวใหม
...
..
.
นี่มันดงคู่อรินี่หว่า ... เอาน่ะ ... เค้าคงจำเราไม่ได้มั้ง ... (คงใช่หรอก!!!) … แต่
ญาติๆทั้งผู้ใหญ่และเด็กของ
…
เหยดดดดดดดดดดด .... ด ... ทำตัวไม่ถูก
...
หมอ ... คนนี้แม่เรา ... เธอบอก
ผมเลยหันขวับ ... สวัสดีครับแม่ ... พยายามไหว้ให้เป็นกุลสตรีมา
เข้ามาในบ้านก่อนสิ
ในบ้านก็มีญาติอีกหลายๆคนนั
...
นี่ ... เธอ ... เค้ามาทำไมกันน่ะ ... บ้านเธออยู่กันเยอะอย่างนี้
สงสัยแม่แกนั่นแหละ ... ไปบอกว่าเราจะพาลูกเขยที่เป
เฮ้ย ... นี่มันไม่ใช่แล้วอ่ะ ... เอาของแล้วยัง? ผมถาม
นั่งรอนี่ก่อนนะ เดี๋ยวไปถามแม่แปปนึง ... พอดีแม่น่าจะไปเอาของอยู่หล
...
ลูกหมอ ... เป็นคนที่ไหน? ยายคนนึงถามมา
เป็นแฟนกันนานแล้วเห้อ? ... ป้าอีกคนก็ถาม
เป็นหมอที่โรงบาลนี้ใช่ม้าย
หมออายุเท่าไหร่แล้ว? หมอจบที่ไหน? หมอรู้จักคนนั้นม้าย? หมอกินข้าวแล้วยัง? ยายเจ็บตรงนี้เป็นไหรไม่รู้
คำถามเป็นสิบเป็นร้อยตามมาต
...
พอ! พอได้แล้ว ค่อยแหลงกันวันหลัง หมอต้องไปทำงานต่อหลาว ... นังโหดมาหยุดคลื่นคำถามไว้
หวัดดีนะจ้ะ ลุง ป้า ยาย ฯลฯ ... หมอขอตัวก่อนนะ ... ผมตอบ
เป็นสุขเป็นสุขนะลูกเห้อ รักกันนานๆ มีหลานให้ยายไวๆ ... ยายคนนึงจับแขนแล้วพูดออกมา
ยาย ... ยังไม่ได้แต่งกันที ... ไปก่อนนะยาย ... นังโหดบอกแล้วก็มาแกะแขน พาผมออกไปสวัสดีแม่ของเธอ แล้วก็พาไปที่รถ
ตอนเดินขึ้นรถก็เหมือนตอนขา
แล้วก็ขึ้นรถกลับ ...
มาเอาไรเหรอ? ... ผมถามเธอบนรถ
เอากับข้าวน่ะ ... เธอบอก
อ๋อ ... ผมตอบ
แล้วเรื่องที่ไปเที่ยวสัปดา
อื้อ ... ได้แล้วนะ ... จะไปที่ไหนเหรอ? เธอถาม
ก็ไปขนอม ... นครฯน่ะ ที่เคยบอกว่าทะเลสวย เป็นเหมือนหาดส่วนตัว ผมตอบ
ก็ดีนะ ไม่ได้ไปทะเลตั้งนานแล้ว แต่ที่ขนอมมีแบบนั้นด้วยเหร
อือ น่าจะมีที่เดียวนี้แหละ น่าจะคล้ายๆไร่เลย์สมัยก่อน
อะไรเหรอ?เธอถาม
ก็ไม่มีทีวี ไม่มีตู้เย็น ไม่มีแอร์ คลื่นโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยดี แถมทางไปก็ต้องขึ้นเขาทางลู
โห ... แต่ก็ไม่เป็นไรหนิ ... จะได้อยู่กันสองคน ... เธอตอบ
อัยยะ ... มาหอมแก้มทีดิ๊ ... ผมตอบพร้อมกับชะลอเพื่อจอดร
...
..
.
สัปดาห์ต่อมา ...
... พรุ่งนี้ละกันนะ ... เที่ยงๆ บ่ายๆ เย็นๆ ไม่ก็ดึกๆ