# โศกนาฏกรรมรัก (ของหมอ-พยาบาล) ณ โรงบาลบ้านนอก # ตอนที่ 6 #
เท้าความเดิม ... หลังจากที่ทำของขวัญเสร็จ ก็ได้ติดต่อไปยังนังโหดเพื่อนัดไปเดทกัน และนัดพบกันใต้แฟลต หลังจากไปถึง นังโหดก็ได้แต่งตัววาบหวิวและก็ชวนขึ้นห้อง
ผมก็ได้แต่เดินตามไป จริงๆก็ไม่ได้คิดลามกอะไรหรอกนะ แต่ระดับสายตามันดันไปตรงกับระดับตูดพอดีนี่สิ
น้องชายเลยเคารพธงชาติและพยักหน้าไปด้วย
พอเดินขึ้นชั้นสาม ... ในใจก็คิด ... แม่ง ทำไมไม่มีซักสิบชั้นวะเนี่ย … กำลังเพลิน ...
จู่ๆก็มีหมาพุดเดิลตัวนึงวิ่งปรี่มาอย่างเร็ว แล้วก็งับเอาที่ขา
จีโน่!!!! นังโหดเรียกหมาตัวนั้น
เจ้าจีโน่ก็รีบวิ่งกลับไปที่เจ้านายของมัน แต่ยังแยกเขี้ยวและทำเสียงขู่อยู่
ผมหันไปสำรวจขาตัวเอง ... เออ ยังโชคดี ใส่กางเกงยีนส์ ไม่มีบาดแผลอะไร แถมเป็นหมาพุดเดิลฟันทู่ที่กินแต่อาหารเม็ด
จริงๆก็ได้ยินเสียงหมาเห่าตั้งแต่ตอนเดินขึ้นแล้วนั้นแหละ แต่ไม่ได้สนใจ ดันไปสนใจอย่างอื่นอยู่ ... ซวยไป
สงสัยเพลงชาติจะจบแล้ว น้องชายเลิกเคารพธงชาติแล้วกลับไปนอนคู้ตัวอย่างสงบอีกครั้ง
นี่ถ้าเพลงยังไม่จบ จะเอาน้องชายไปฟาดหัวหมาเลย บ่องตรง ไม่รู้จัก ไม้เบสบอลซะแล้ว
... เหตุการณ์ความซวยที่เกิดขึ้นท่ามกลางโชคที่เหมือนกำลังจะดี ยังไม่จบ
นังโหดหันมาบอก นั่งเล่นกับจีโน่ไปก่อนนะ
อืมม์ ให้เล่นกะหมาที่เพิ่งกัดกูเนี่ยนะ ... คิดในใจ แต่ไม่ได้พูด
เออ แล้วอยู่กะใครอะ ... ผมถามไป
กับ K น่ะ แต่เค้าไปนอนบ้านแฟน ไม่กลับมาห้องเป็นเดือนละ ช่วงนี้เลยอยู่คนเดียว
เธอพูดเสร็จก็เดินเข้าห้อง ปิดประตู ได้ยินเสียงกลอนดังกริ๊ก ...
Success rate ลดลงมาเหลือ 80%
ระหว่างนั้น ก็พยายามทำความรู้จักกับจีโน่ไปพลางๆ พยายามทำดีสุดๆ ถึงแม้ว่าในใจอยากจะถีบซักทีแล้วโยนลงจากระเบียงชั้นสาม
แต่ด้วยเป็นคนที่ใจบุญและรักสัตว์ จึงไม่ได้ทำแบบนั้น ... เพราะมีคนอยู่
เจ้าจีโน่ก็ไม่เล่นด้วยซักเท่าไหร่ เอาแต่ขู่ท่าเดียว ... ช่างแม่ง สังเกตุการณ์อย่างอื่นไปพลางๆ เพราะข้อมูลคืออาวุธที่สำคัญ
อืมม์ มีรองเท้าวางหน้าห้องประมาณ 20 คู่เป็นอย่างต่ำ ... สองตู้ รวมแปดชั้น วางกันอย่างเบียดเสียด ยังแพลมออกมาจนปิดตู้ไม่ได้อีก แออัดขนาดที่ว่าแบคทีเรียยังหายใจไม่ออก
เออ ถ้าไม่บอกว่าอยู่คนเดียว คงคิดว่าอยู่กันทั้งทีมฟุตบอล ตั้งแต่ผู้เล่นตัวจริง ตัวสำรอง โค้ช ยันเด็กเก็บบอล
รองเท้าจะมากอะไรขนาดนั้น ... มีกี่ตีนวะเนี่ย
หันไปดูต่อ ... เอ๊ะ บานเกร็ดหน้าต่างแหว่งอยู่อันนึง ... ท่าทางวิวจะดี
... แต่ อย่าเพิ่งดีกว่า เดี๋ยวจะดูไม่ดี ... เมมใส่สมองไว้ก่อน ... แบบว่า ... เผื่อวันไหนลืมกุญแจในห้องจะได้มาเปิดให้ไง ... อย่าคิดลามก
ดูไปเรื่อยๆ สายตาไปสะดุดกับสติ๊กเกอร์หน้าห้องอันนึง
... เป็นรูปตัวการ์ตูนทหารเรือ แล้วเขียนข้อความว่า ... ห้องนี้ทหารเรือจอง
เอาแล้วไง ...
ไหน วันก่อนที่ได้ยินพยาบาลคุยกันบอกว่าเลิกกันแล้ว ... และก็ไม่ได้คบกันจริงจังอะไรไง
ทำไมสติ๊กเกอร์นี่มันมาแปะอยู่วะเนี่ย ... มาแปะที่ห้องเนี่ยนะ
Success rate ลดลงฮวบฮาบเหลือ 50%
แถมดูท่าอาจจะไปผิดศีลข้อกาเมฯ เสียอีก
กำลังนั่งคิดอยู่ ... นังโหดก็เปิดประตูออกมาบอกว่า เข้าไปนั่งในห้องก่อนสิ เดี๋ยวให้อาหารจีโน่แปปนึง
ผมก็เลยเดินเข้าห้องไป
... ตุ๊กตาทหารเรือ ... กระปุกออมสินทหารเรือ ... ตั้งอยู่ที่โต๊ะวางทีวี
... สติ๊กเกอร์ทหารเรือ ... แปะอยู่หน้าห้องนอนเธออีก
(แฟลตพยาบาล จะเป็นห้องใหญ่ ข้างในมีห้องนอนย่อย 2 ห้อง หน้าห้องนอนจะเป็นห้องรับแขก มีครัว และ 1 ห้องน้ำ)
อืมม์ ... ปวดขี้ขึ้นมาเลย ... เอ้ย ปวดหัวขึ้นมาเลย
เริ่มสับสนละ ... เอายังไงหว่า ... เรื่องราวมันเป็นยังไง ... พยาบาลหลอกกูรึเปล่า ... นังโหดมันจะคบชู้เรอะ ... จีโน่กัดไอ้เชี้ยนั่นรึเปล่า ... หรือว่ากัดแต่กู ... หล่ออย่างกูต้องมาเป็นมือที่สาม? ...
ระหว่างที่ยังนั่งนึกคำถามและหาคำตอบให้คำถามตัวเองอยู่
เธอก็เดินเขามาแล้วบอกว่า ... จะไปกันแล้วยัง?
เสร็จแล้วเหรอ? งั้นไปเลย ... ผมตอบ
แล้วก็พากันเดินลงไป ... ถึงชั้นล่าง ... แล้วก็เดินไปที่โรงจอดรถ
ไปรถเธอเหรอ? ... ผมถาม
เธอตอบ ... อือ ไปรถเก๋งดีกว่า แดดร้อน
ผมถามต่อ ... คันไหนล่ะ?
.... แล้วเธอก็ชี้ไปที่รถเก๋งโตโยต้าวีออสสีขาว ... คันนั้นแหละ ... ขับด้วยนะ
แล้วเธอก็ยื่นกุญแจรถมาให้ ... เราพากันเดินไปที่รถคันนั้น
พอเดินไปใกล้ๆ ... สายตาเหลือบไปเห็น กระจกด้านหลัง
สติ๊กเกอร์เขียนว่า Naval nurse รูปทรงเข็มฉีดยา แปะอยู่ ...
... แม่ง ... กูว่า ใช่ละ ...
... แล้วเหมือนเธอจะจับความคิดผมทัน
เธอบอก ... คิดเรื่องสติ๊กเกอร์นั่นเหรอ เห็นแปลกๆ ตั้งแต่ข้างบนแล้ว
ผมตอบ ... เปล่า
เธอ ... อือ เราชอบเธอคนเดียวนะ
...
..
.
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
Success rate MAXIMUM!!!
ปล.ค่อยมาต่อนะ
ปล2. แฟลตพยาบาลบางแห่งห้ามผู้ชายขึ้นนะ ที่โรงบาลนี้เคยห้าม แต่แบบอย่างดีๆเยอะ พาผัว พากิ๊กมากันบ่อยจนเป็นวัฒนธรรมใหม่
ปล3.เดาผิดกันเป็นแถบๆ ฉะนั้นเลิกซื้อหวยเหอะ