# โศกนาฏกรรมรัก (ของหมอ-พยาบาล) ณ โรงบาลบ้านนอก # ตอนที่ 8 #
เท้าความเดิมตอนที่แล้ว ... หลังจากที่ให้ของขวัญ handmade ไป เธอก็วิ่งไป ปล่อยให้ผมยืนบ้าคนเดี๋ยว
หลังจากนั้นก็จ๋อยแล้วก็กลั
พอมาถึงบ้าน ผมก็ชวนเธอขึ้นห้องเพราะ ข้างล่างไม่มีมุ้งลวด ยุงเริ่มมาแล้ว ขึ้นห้องเปิดแอร์ดีกว่า
พอถึงห้องก็ให้เธอนั่งก่อน แต่นั่งบนเตียงเพราะห้องผมไ
เธอก็บอกว่า ... พอเห็นของขวัญปั๊บ ก็ดีใจมาก เกิดมาไม่เคยมีใครทำให้แบบน
พอถือแค่แป๊ปเดียว เห็นว่าน้ำแข็งมันเริ่มละลา
แต่ไปนึกออกบนห้องว่าลืมลา
... เช็ดโพ่ง! ทำกูเสียเซลฟ์เลย ... อย่างงี้ต้องเอาคืน
ก็นั่งคุยไป หยอกไปเรื่อยๆ
...
..
.
สิบนาทีต่อมา
...
..
.
เจ็บ! เบาหน่อยสิ นี่มันครั้งแรกของเรานะ ... เธอบอกขณะที่อยู่บนเตียงผม
ผมตอบ ... เบาที่สุดแล้ว ทนๆหน่อยนะ จะทำช้าๆนะ
อือ ... เธอเป็นคนแรกนะ คนแรกเลย ... เธอตอบเบาๆ
ว่าแต่เป็นมานานแล้วยัง เล็บขบเนี่ย ... ผมถาม
ก็วัน สองวันได้ ... ไม่กล้าตัดเองอ่ะกลัวเจ็บ ... ขอบคุณมากนะ ... เธอตอบมา
ผมบอก ... เดี๋ยวจะค่อยๆทำ ถ้าไม่ได้ เดี๋ยวพาไปถอดเล็บนะ ... ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวแถมยาชาพิเศษเลย 55
ว่าแต่ห้องเธอนี่รกดีนะ กางเกง เสื้อ กางเกงใน ทั้งที่ใส่แล้ว ที่ยังไม่ใส่อยู่ทุกที่เลยน
อือ ... อยากมีแม่บ้านซักคนมาดูแล ... ผมพูด แต่ตาก็ยังจ้องที่หัวแม่ตีน
... ไม่มีคำตอบกลับมา ...
ผมเลยเงยหน้าขึ้นไปดู ...
เอาหมอนมากอดปิดหน้าซะงั้น.
ปล่อยหมัดมั่วๆโดนปลายคางเฉ
แล้วก็ก้มหน้าลงไปตัดเล็บต่
เป็นระยะเวลาที่ไม่นานแต่เง
จู่ๆเธอก็พูดออกมา
จ้างเรามั้ยล่ะ ...
เสียงเบาๆแต่ได้ยินชัดเจน
ได้ดิ ... ผมตอบไป
แล้วจะให้เท่าไหร่? ... เธอถาม
เอาเงินเดือนหมดเลยมั้ย เดี๋ยวมีที่อยู่อาศัย ห้องนอน ห้องน้ำ อาหารด้วย ... แต่ต้องมาทุกวันนะ
... ไม่มีคำตอบ ...
เหอๆ คงรุกเร็วไปหน่อย ... แต่ไม่พูดอะไร จัดการเล็บต่อดีกว่า ใกล้เสร็จละ ...
เอาจีโน่มาได้มั้ย? ... เธอถามมา
...
..
.
.... เฮ้ย!!!! ....
ปล. โรแมนติดคอมเมดี้ อย่าคิดหื่น!
ปล2. กำลังนึกหน้าคนเงิบอยู่ 555
ปล3. งด 48 ชม. นะฮับ กิ้ๆๆ